aktywnością właściwą
Encyklopedia PWN
substancja stała katalizująca reakcję między gazowymi reagentami;
biol. pierwszy całościowy, naukowy system ewolucyjny stworzony przez francuskiego biologa J.B. de Monet de Lamarcka (Filozofia zoologii 1809, wydanie polskie 1960).
chem. substancja, która w zasadzie nie bierze udziału w procesie chemicznym, ale dzięki jej obecności ułatwione są: przebieg reakcji chemicznej (np. nośnik katalizatora zapewnia jego właściwą strukturę i aktywność), wydzielanie i operowanie małymi ilościami składników (np. współstrącanie śladowych ilości osadu na nośniku), transport do miejsca powstawania sygnału analitycznego (np. ciekłe lub gazowe nośniki w przepływowych metodach analizy).
ocean, ocean światowy, wszechocean,
hydrol. słona powłoka wodna kuli ziemskiej, główna część hydrosfery, obejmująca ogół oceanów i mórz;
otępienie, demencja, zespół otępienny,
med. zespół organicznych zaburzeń psychicznych, wskazujących na znaczne obniżenie osiągniętego poziomu sprawności umysłowej;
jedna z peptydaz aspartylowych;
